من را دنبال کنید:
یاتاقان‌های شعاعی در مقابل یاتاقان‌های رانش، کدام یک؟
با توسعه و پیشرفت سریع جهان، بلبرینگ ها به یکی از اجزای ضروری در تجهیزات مکانیکی تبدیل شده اند. بلبرینگ یک جزء مکانیکی دوار است که از دو حلقه، یک عنصر نورد و مجموعه ای از قفس تشکیل شده است. فرول در دستگاه مکانیکی ثابت می شود و عناصر نورد در داخل فرول می چرخند. به عنوان جزء اصلی تجهیزات مکانیکی، یاتاقان ها برای پشتیبانی از عملیات تجهیزات مکانیکی استفاده می شوند. آنها همچنین می توانند حرکت و نیرو را برای اطمینان از دقت و پایداری تجهیزات مکانیکی انتقال دهند. بلبرینگ در واقع نیروی قطعه را هنگام حرکت "تحمل" می کند. اگرچه اکثر بلبرینگ ها طراحی مشابهی دارند، برخی شعاعی و برخی دیگر رانشی هستند. بنابراین، درک تفاوت بین انواع یاتاقان ها و تسلط بر روش های صحیح استفاده و نگهداری از یاتاقان ها برای پیشرفت علمی و فناوری ما اهمیت زیادی دارد.
بلبرینگ های شعاعی به طور خاص برای تحمل بارهای شعاعی طراحی شده اند. بارهای شعاعی نیروهایی هستند که عمود بر محور چرخش ایجاد می شوند. مشخص است که منشا یاتاقان های شعاعی را می توان به قرن نوزدهم ردیابی کرد. در سال 19، ژول سوریری اولین بلبرینگ شعاعی جهان را به ثبت رساند. طرح Suriray در ابتدا برای استفاده در دوچرخه در نظر گرفته شده بود، اما راه را برای کاربردهای دیگر هموار کرد. طراحی یاتاقان های شعاعی معمولاً شامل اجزای اصلی مانند حلقه های بیرونی، حلقه های داخلی، عناصر نورد و قفس می باشد. هنگامی که عناصر نورد بین حلقه بیرونی و حلقه داخلی می چرخند، اصطکاک و سایش را می توان کاهش داد و در نتیجه کارایی و عمر تجهیزات مکانیکی را بهبود بخشید. ویژگی اصلی یاتاقان شعاعی این است که فقط بارهای شعاعی را تحمل می کند و نمی تواند بارهای محوری را تحمل کند. اگر تجهیزات مورد نیاز برای تحمل بارهای محوری باشد، انواع دیگری از یاتاقان ها یا طرح های سازه ای مانند یاتاقان های رانش اغلب مورد نیاز است. دسته های اصلی یاتاقان های شعاعی عبارتند از:
محدوده کاربرد بلبرینگ های شعاعی
یاتاقان های شعاعی به طور گسترده ای در تجهیزات مکانیکی مختلف مانند موتورهای خودرو، گیربکس ها، کاهنده ها، موتورها، ماشین آلات مهندسی، کشتی ها و هواپیماها و غیره مورد استفاده قرار می گیرند. آنها نقش مهمی در انتقال مکانیکی، تضمین عملکرد طبیعی تجهیزات و بهبود راندمان تولید دارند. کیفیت
یاتاقان رانش چیست؟
یاتاقان رانش یاتاقانی است که برای کاهش اصطکاک و سایش بین دو سطح متحرک معمولاً یک شفت و یک محفظه استفاده می شود. یاتاقان های رانش در کاربردهای مختلفی از ماشین آلات صنعتی گرفته تا قطعات خودرو استفاده می شود. آنها یک رابط کم اصطکاک بین دو جزء ایجاد می کنند و میزان سایش در تماس مستقیم را کاهش می دهند. یاتاقان‌های رانش معمولاً از دو واشر رانش یا واشر رانش و چندین عنصر نورد تشکیل شده‌اند. به طور کلی، واشرهای رانش به قطعات شفت و قطعات صندلی تقسیم می شوند. رایج ترین انواع عناصر نورد عموماً از آهن یا مس ساخته می شوند. قفس در یک کل ترکیب شده است. یاتاقان های رانش به طور خاص برای تحمل بارهای محوری طراحی شده اند. بارهای محوری نیروهایی هستند که در امتداد محور یک محور دوار قرار دارند. آنها مانند همتایان شعاعی خود برای کاهش اصطکاک طراحی شده اند. با این حال، یاتاقان‌های رانش برای کاربردهایی که شامل بارهای محوری هستند، مناسب‌تر هستند. انواع اصلی یاتاقان های رانش عبارتند از:
بلبرینگ کینگ پین کلاچ خودرو
بلبرینگ رانش زاویه ای تماسی
رولبرینگ های استوانه ای رانش
یاطاقان غلتکی مخروطی رانش
یاتاقان غلتکی سوزنی رانش
یاتاقان کروی رانش
بلبرینگ غلتکی متقاطع
محدوده کاربرد یاتاقان های رانش
موتور هواپیما
یاتاقان‌های تراست در موتورهای هواپیما برای پشتیبانی از شفت و جذب بار رانش موتور استفاده می‌شوند.
یاتاقان های رانش به ویژه برای کاربردهایی مانند موتورهای توربوجت که نیروی رانش بالا تولید می کنند بسیار مهم هستند.
بلبرینگ‌های تراست به کاهش لرزش کمک می‌کنند و اطمینان می‌دهند که موتور روان و کارآمد کار می‌کند.
یاتاقان‌های تراست نیز به کاهش سایش اجزای موتور و افزایش عمر مفید آنها کمک می‌کنند.
گیربکس خودرو
یاتاقان‌های تراست بخش مهمی از گیربکس‌های خودرو هستند و برای پشتیبانی از محورهای محرک و سایر قطعات استفاده می‌شوند.
یاتاقان‌های تراست برای تحمل بارهای زیاد طراحی شده‌اند و به حفظ روانی خط محرکه کمک می‌کنند.
یاتاقان‌های رانش معمولاً از فولاد سخت‌شده ساخته می‌شوند و به اندازه کافی قوی هستند که بتوانند سختی‌های یک سیستم انتقال را تحمل کنند.
یاتاقان‌های تراست به کاهش اصطکاک و سایش اجزای انتقال کمک می‌کنند و به افزایش عمر مفید گیربکس کمک می‌کنند.
دوک ماشین ابزار
یاتاقان‌های تراست در دوک‌های ماشین ابزار به دلایل مختلفی از جمله کاهش اصطکاک بین دوک و سطوح یاتاقان، پشتیبانی از دوک و کمک به تراز شعاعی و محوری استفاده می‌شوند.
یاتاقان‌های رانش به گونه‌ای طراحی شده‌اند که بارهای محوری وارد شده بر دوک را تحمل کنند و در حین چرخش، نیروی صاف و یکنواختی را ایجاد کنند.
یاتاقان‌های رانش عملکرد صاف و دقیق دستگاه را تضمین می‌کنند و سایش روی خود اسپیندل را کاهش می‌دهند.
تلمبه
یاتاقان‌های رانش معمولاً در پمپ‌ها برای جذب بارهای محوری به دلیل فشار و گشتاور زیاد تولید شده توسط پمپ استفاده می‌شوند.
یاتاقان های رانش به عنوان تکیه گاه پمپ عمل می کنند و به اطمینان از اینکه محور پمپ در یک خط باقی می ماند و قطعات بیش از حد فرسوده نمی شوند، کمک می کند.
یاتاقان‌های تراست به افزایش عمر پمپ شما کمک می‌کنند و از عملکرد موثر آن اطمینان می‌دهند.
تفاوت بین یاتاقان های شعاعی و یاتاقان های رانش
تفاوت ساختاری
ساختار یاتاقان های رانش و یاتاقان های شعاعی بسیار متفاوت است. یاتاقان های شعاعی عمدتاً از حلقه های داخلی و خارجی، عناصر غلتشی و قفس تشکیل شده اند و عمدتاً نیروی شعاعی را تحمل می کنند. یاتاقان رانش عمدتاً از دو حلقه و عناصر غلتشی تشکیل شده است و عمدتاً نیروی محوری را تحمل می کند. تفاوت‌های ساختاری بین یاتاقان‌های رانش و یاتاقان‌های شعاعی، توانایی‌های متفاوت آنها را برای کار تحت نیروهای مختلف تعیین می‌کند.
تفاوت بین نیروها
نیروی تحمل شده توسط یاتاقان های شعاعی عمدتا نیروی شعاعی است و برای تحمل نیروی محوری مناسب نیست. هنگامی که نیروی محوری بیش از حد بزرگ باشد، نیروی شعاعی نیز ممکن است ایجاد شود که باعث می شود یاتاقان شعاعی نتواند چنین نیرویی را تحمل کند. یاتاقان های رانش عمدتاً نیروی محوری را تحمل می کنند و می توانند مقدار زیادی نیروی محوری را تحمل کنند. آنها همچنین می توانند نیروی شعاعی خاصی را تحمل کنند. علاوه بر این، جهت نیروی یاتاقان رانش با یاتاقان شعاعی متفاوت است. یاتاقان‌های رانش را می‌توان طوری طراحی کرد که سختی بالایی داشته باشند و در برابر تغییر شکل در هنگام فشار مقاومت کنند، اما وقتی تحت جهت‌های بار نامناسب قرار می‌گیرند، بارهای ثانویه بین حلقه‌های داخلی و خارجی ایجاد می‌شود.
تفاوت در دامنه کاربرد
یاتاقان‌های شعاعی برای کاربردهای بار سبک و بار متوسط مناسب هستند و معمولاً در تجهیزاتی مانند موتورهای الکتریکی، ماشین‌ابزارها و خودروها استفاده می‌شوند. یاتاقان های تراست نقش مهمی در ماشین آلات بزرگ مانند ماشین های سنگین، رول های نورد کارخانه فولاد و تجهیزات بزرگ متالورژی ایفا می کنند. علاوه بر این، برخی از تجهیزات باید هم نیروی شعاعی و هم نیروی محوری را تحمل کنند. در این مورد، یک یاتاقان ترکیبی متشکل از یک یاتاقان شعاعی و یک یاتاقان رانش باید به همراه استفاده شود.
نتیجه
یاتاقان های رانش و یاتاقان های شعاعی از نظر ساختار، نیرو و دامنه کاربرد بسیار متفاوت هستند. هنگام انتخاب یاتاقان ها، باید نوع بارهایی را که آنها متحمل می شوند در نظر بگیرید. برای بارهای شعاعی، یاتاقان های شعاعی باید انتخاب شوند. برای بارهای محوری، یاتاقان های رانش باید انتخاب شوند. در کاربردهای عملی، یاتاقان های مختلف باید با توجه به نیروهای مختلف انتخاب شوند.